Δευτέρα, Μαρτίου 20, 2017

64 χρόνια, 67 βιβλία.



Στο σπίτι μου υπάρχουν χιλιάδες βιβλία… δεκάδες χιλιάδες θα έπρεπε να πω. Ένα χαώδες υπόγειο- βιβλιοθήκη που τείνει να γίνει …αποθήκη,  τέσσερεις μεγάλες επίτοιχες βιβλιοθήκες στο ισόγειο, μικρές βιβλιοθήκες και ελεύθερες στοίβες βιβλία παντού – μέχρι και στις τουαλέτες. (Πολύ χρήσιμες). Να μην αναφέρω και τα …παραρτήματα: το εξοχικό στα Κιούρκα και το πατρικό διαμέρισμα στην Αθήνα.

Μέσα στις χιλιάδες αυτές των βιβλίων μάταια θα αναζητήσετε τα δικά μου. Επειδή με είχε ενοχλήσει η συνήθεια πολλών συγγραφέων να βάζουν τα βιβλία τους σε περίοπτα μέρη του σπιτιού – για να τα βλέπουν οι επισκέπτες – τα δικά μου τα έχω κλείσει σε ένα μεγάλο ντουλάπι.

Αλλά προχθές με κατέλαβε η ανάγκη να τα δω όλα μαζί. Τα έβγαλα από το ντουλάπι και τα αράδιασα στο μεγάλο τραπέζι της τραπεζαρίας.

Τελικά όμως ούτε μπόρεσα να τα βρω όλα, ούτε χώρεσαν όσα βρήκα. Θα έπρεπε να είναι πάνω από εβδομήντα – 73 υπολογίζω – και μάζεψα 67. Ανέβηκα σε μία σκάλα και τα φωτογράφησα. Παρόλο τον ευρυγώνιο φακό, δεν χώρεσαν όλα στην φωτογραφία. Π. χ. στην κάτω αριστερή γωνία φαίνεται κάτι μπλε. Είναι η άκρη από το εξώφυλλο της Αγγλικής έκδοσης της «Δυστυχίας». Από πάνω του φαίνεται μία λωρίδα της ιταλικής.

Το πρώτο μου βιβλίο κυκλοφόρησε το 1953, πριν 64 χρόνια. Ήμουν δεκαοκτώ ετών, μαθητής. Είναι η ποιητική συλλογή «Ίμεροι», που βλέπετε επάνω αριστερά.

Στην «Δυστυχία» έβαλα την πρώτη έκδοση του 1975 – ενώ από πάνω της φαίνεται ο τίτλος της τελευταίας (37ης επίσημα – ανεπίσημα, άπειρα κλεψίτυπα).

Σε λίγο θα βγει η νέα έκδοση του πιο αγαπημένου μου έργου. «Το βιβλίο των Γάτων» θα κλείσει την εκδοτική μου παρουσία. Από κει και πέρα, ανατυπώσεις. Τις οποίες υπολογίζω, μέχρι τώρα, σε αρκετές εκατοντάδες.

Το μόνο βιβλίο μου που δεν έκανε δεύτερη έκδοση ήταν η «Ψηφιακή Ζωή» του 2000. Δείγμα για το πόσο οι Έλληνες αγαπούν την τεχνολογία…

Αυτά τα στατιστικά. Οι φωτογραφίες που διακρίνονται στα εξώφυλλα είναι, σχεδόν όλες, δικές μου.

Τώρα τα βιβλία ξαναμπήκαν στο ντουλάπι.

Y. Γ. 21.3. Ημέρα της ποίησης.
Ματαίως έγραψε ο Παναγιώτης Αριστοτελίδης την μελέτη «Ο Άγνωστος Ποιητής Νίκος Δήμου». Στην νέα έκδοση της Ανθολογίας «Δεύτερη Μεταπολεμική Ποιητική Γενιά (1950-2012)» σε 923 σελίδες ανθολογούνται 45 ποιητές γεννημένοι από το 1929 ως το 1940. Λάμπει δια της απουσίας του ο Νίκος Δήμου (γεννημένος το 1935). Παραμένει λοιπόν άγνωστος – ακόμα και στους ανθολόγους, ακόμα και στους εκδότες του! Διότι περιέργως, ο ίδιος εκδότης (Gutenberg) υπογράφει την Ανθολογία, το βιβλίο του Αριστοτελίδη και την συνολική έκδοση των ποιημάτων του Ν. Δ. «Ποιήματα 1950-2005»!